Dom kultury
Ideą koncepcji było zaprojektowanie domu kultury i sztuki w celu uzupełnienia istniejącego już programu terenu rekreacyjno – sportowego miejskich stawów w Oleśnicy. Obiekt ma skupiać w sobie podstawowe dziedziny sztuki, takie jak malarstwo, rzeźba, ceramika, taniec, teatr, muzyka oraz pokrewne temu dziedziny. Ma także umożliwiać swobodne rozwijanie rzemiosła ludziom o zainteresowaniach artystycznych, ma być otwarty dla szerokiego grona użytkowników, prezentować prace oraz osiągnięcia miejscowych twórców, a także twórczości innych artystów. Obiekt w założeniu ma promować działania kulturalne w mieście, jak i w całym regionie. Budynek zaprojektowano w taki sposób, aby nie dominował w otaczającym terenie. Obiekt jest uzupełnieniem funkcji, a nie punktem kulminacyjnym kompleksu. Ośrodek kultury nie konkuruje z krajobrazem, a stanowi z nim spójną całość, wtapiając się w otoczenie, jak i w układ komunikacyjny. Nowo projektowane ciągi komunikacyjne płynnie łączą się z istniejącymi ciągami pieszych zachęcając tym samym do zejścia ze starych ścieżek. Budynek swoim lekkim kształtem nawiązuje do zacumowanej przy brzegu łodzi oraz falującej wokół niej wody. Jednym z założeń projektu było nie tylko pozostawienie amfiteatru oraz jego sceny, ale powiązanie funkcjonalno – przestrzenne sceny amfiteatru obecnej sceny plenerowej ze sceną sali widowiskowo kinowej w celu umożliwienia swobody kreowania przedstawień teatralnych. Obiekt stanowi również pomost na wyspę, wcześniej zapomnianą i zaniedbaną, a także oferuje w jej obrębie restaurację dla spacerowiczów. Projektowany budynek jest powiewem świeżości w mało odważnej pod względem architektonicznym Oleśnicy. Może być początkiem do wprowadzania śmielszych form w tutejszym otoczeniu. Biorąc pod uwagę całokształt obiektu, jego formę, funkcję oraz położenie uważam, że będzie z łatwością realizował swą funkcję.